kimse

düşlerinin kırıklarına basmadan yürümeye çalışıyor,
öfkesinden kapıları var.
olmamış gibi, çok olmuş gibi.

nasıl anlatabilirim görebildiğimi içini?
deli.
ve vazgeçebileceğini tutunduğu dip kuyularından,

aynı kırıklar
aynı duvarlar
aynı öfkeler

bırak aynı güneş girsin içeri, toplasın kırıkları
bırak gitsin. Bırak gelsin umut.

PSS