sorulduğunda söylenemeyecek bir kaç kelime fısıldadık hayata..
benim edebiyatım senin sakladığın hiçliğinde kaybolup gitti.. her defasında hiç yaşanmamış gibi..
sonra o yaşanmamışlıklar sızmaya başladı sahte hayatlarımızda.
bir şey biliyordum unuttum.
Tüm unutkanlıklarım sana dair oldu sonra. Arkamda bıraktığım her gün böyle olacaktı.
Silinip gidecek günler biriktiriyordum.
Cebimden taşmaya başladı. sımsıkı sarıldım ve deli gibi gizledim.. unutulmayacak zamanlardı.. unutmak için bu kadar çaba harcarken yorulduk..
daha az acı çekmek için sığındık neşemize ve umursamazlığımıza,
mantıklı kararlar bir basamak geride kaldı.
dibe inen bir yoldu basamaklarını çıktığımız..
gökkuşağı sandığımız bulutların arkasındaki parıltı; sislerin arasında kalan bir pozuk paranın yansımasıydı..
gerçekleri kabul etmeyecek kadar aptal rolü oynadık, yetmedi.
çok geç kaldık geri dönmeye.. çıkışa daha yakın oturdun ama birazdan paramparça olduğumuzda hiç bir şey yapamayağını biliyordum.
farkında olmadığın şeyleri farkettirmeyeceğim bu kez..
ilk kez susmayı öğrenen bünyeme teşekkür edeceksin ve sen giderken kazandığını zannetiğin zaferi tek adımda yerle bir etmeyeceğim..
hayatında ilk kez kazanmana ben izin vereceğim..
PSS
