sesini duyar gibiyim
içimdeki fokurdamadan
yükseliyor
tebessümümle akıyor gözlerimden
gecenin güne dönüşünü hissederek uyanıyorum,
sana dönüşüyorum diye üzülüyorken kendimi yakalıyorum.
gitmeme izin vermiyorum.
nasıl sen olabilirim ki! fısıltılar fısıltılar
korktuğum her şeyi yanıma çağırıyorum
tek tek
her bir ritüelde buluşuyoruz seninle,
öyle güzel ki haksızlığın
gözlerimi açıyor her gecenin sabahına.
her uyanışım,
bana.
belirsizliği öğreniyorum hala
parlatırken sebepsizliğimi,
"az kaldı" diyor bir ses, ne yapman gerekiyorsa yap.
"az" ya da "çok" ne demek ise?
sen hazırsan ben hazırım.
PsS
