yeniden çalar şarkılar

duraklarını sevdiğim yolların sonuna geldim.

şehir uzakta ve sessiz

bir sen, bana fısıldayan 

bir de yanılsamalarımız,

öyle bir yalnızlık yarattık ki yıktığımız gülüşlerimizden,

sen üzgün ben dağınık,

biraz da minik krizlerimle toplanıp ufalanmaktan yorgun.

gereksiz güç gösterilerimizden, üzüntü kaleleri yarattığımız dünyalarımıza döndük işte.

başka masalarda aynı tebessümü arar halde sağa sola koştuk.

kılıf bulmaya çalışırken somurtkanlığımıza,

kendiyle yüzleşemeyen küçük çocuklar gibi başka konulara yansıttığımız öfkelerimiz kadar anlamsız ve gururluyuz bu gece de. 

içeri girmeye cesaretim olmayan kapıları tekmeledim sen giderken,

aynı hatanın dansı beni ayağa kaldırdı.

aynı yaraya dokunacaksın diye ödüm koparken.

kabuklarını yeniden kanattım.

ben giderken sen bi yaş daha aldın, yıllardır büyümüyorduk..

acılar korosu şefkat ritüelini üzerimde yaparken, 

bir günün sabahına umut ektim.

yarın yeniden yarattığım gerçekliğime,  

sana 

ve bana çalacak şarkılar,...

PSS