Korkusuz ve ukala yollardan köşeyi dönünce çarptığım duvar gibi.. Ufak bir sarsinti sonrasi daha dikkatli adimlarla devam edilir ya yola, o durumdan ogrenilen ders gibisin. Üzerine kitaplar yazilir, filmler yapilir, dedikodu yapilir..
Bir baskaldırma mevsimi uzerinde oynadigimiz.. Kabul ettirilmeye çalışılan pek çok şeye inat hayatlarimiz.. Buyumek istemedigimiz halde o yollardan cok geçmiş tavırlarımız ceplerimizde yürüyoruz.
Kimse uğraşmasın kabullenmiyoruz, inkar ediyoruz ve umrumuzda degil-mis gibi davraniyoruz..
Kimi kandiriyoruz?
Zavalli hayatlarimiza donunce dehsete kapiliyoruz. İlgi kaybolunca pesinden kosuyoruz..
Kimi kandiriyoruz?
O hikayedeki gri duvar degil, burada bas rol carpisma etkisini yok sayan akillanmayan bunyelerimiz. İşimize gelen gözlerimizin son gördüğünden çok en son neye inandığımız..
PSS
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder