korkuları vardı kılıçlarına sinen bir koku gibi yanıcı.
içi gözükmezdi kimsenin, görüyordum.
sonra kendine ait olmayan cümleleri savurdu içime,
kestiği yer, tanıdık bir kokuydu, acıtmıyordu. çok isterdi acısın.
yere iniyor, sonra düzlemden havalanıyor bu ruh,
aynı oyunu oynuyor aynı sonuca varıyor
dönüştürüyor
bu seferki çok değerli
biliyor ama izin vermiyoruz.
komik bir çırpınışın içinde çok zannediyoruz, çok öğrenmişiz!
genelliyor, sıkıştırıyor büküyor eziyoruz.
uyan
korkunu tüketene kadar hisset
o zaman açılacak yollar
bozmama izin verme.
bu yaşamda bir kez daha...
#pss
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder