gündüze küskün ruhum barıştı ışıklarıyla yeni doğan günü izlerken
beklerken kendimi,
her bir sokağa ördüğüm labirentlerin haritalarını teker teker gömüyorum.
O sokağa seni koyuyorum şimdi
çık içinden çıkabilirsen ?
çıkamazsın.
korkaksın!
yalnızsın!
mutsuzsun!
ağlayamıyorsun bile!
yükseliyor ve derin bir nefes alıyorum
daha güçlü ve sert adımlarım var
oturduğun yerden duyabildiğin.
ben senin tutamadığın nefesin olup karışıyorum havaya
yeni duyumsadığım bir kokuyla anahtarlarımı buluyorum teker teker
açtığım her kapıyı bir basamak yapıyorum.
ben her gün değişiyorum
gel de izle
gelemezsin!
ben o mesafelerden muaf, büyümeye direniyor ve teşekkür ediyorum.
yıktığım tabularım için bir mum yakıyorum
koşuyorum.
koştukça kendimle konuşamıyorum ya nefes nefese,
duruyorum.
şimdilik duruyorum.
PSS
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder